Wie is Kavita Parbhudayal?

Kavita houdt van wandelen en heeft daarom ook op vele mooie plekken in de wereld gewandeld. Haar hoogst bereikte punt was op de Everest basecamp in Tingri (Tibet) op 5200m. Naast werken, wandelt ze wekelijks. Ook in groepen fiets en wandel ze graag mee. Denk bijvoorbeeld aan de Frank Kanhai – wandelingen.

Kavita is opgegroeid in Suriname en naar Nederland verhuisd om zichzelf te kunnen ontplooien, inmiddels woont zij al 23 jaar in Den Haag; de stad die haar als vrouw energie geeft met zijn veelkleurigheid, dynamiek en cultuur, met z’n groen en de zee. En met al z’n mensen in alle soorten en maten.
In haar werk en vrije tijd komt zij mensen tegen die: vol ambitie, kansrijk en betrokken – maar soms ook vragend, vol twijfels of worstelend met tegenslag. Of het nou gaat om studie, carrière of gezin en familie.

“Alles uit het leven halen begint bij vertrouwen op eigen kracht”. Iedereen heeft talent, daarvan is zij overtuigd. Met aandacht voor elkaar kunnen we dat ontwikkelen. Veilig en in alle vrijheid.
Kavita zet zich in voor een veilig en vrij Den Haag, waarin iedereen zich uitgedaagd voelt het beste uit zichzelf te halen en naasten stimuleert dit ook te doen.

“Kavita behoort zich tot de mensen die hun wortels hebben in West-Suriname, Nickerie. Heel veel zelf doen en altijd de handen uit de mouwen steken: in Suriname is dat haar met de paplepel ingegoten. In Nickerie had haar familie een groenten- en kruidentuin op hun woonerf; elke dag verse okra, tayerblad, sim, pepers en tomaten. En die oogst deelden ze dan over en weer met de buren, want bijna iedereen in de straat verbouwde zelf groenten, fruit en kruiden. Bij haar thuis was er dan ook altijd genoeg te doen. Als oudste zus had zij de oppastaken taak om op haar zusje te passen. De jongens hadden hun handen vol aan de honden en vogels en moesten ook helpen in het kippenhok. Haar vader en moeder werkten beiden in het onderwijs en gaven daarnaast bijles aan kinderen met een achterstand. Kavita zal het dus van hen hebben geërfd, want hier in Den Haag, geeft ze nu huiswerkbegeleiding aan jongeren in het Vadercentrum Adam, in stadsdeel Laak.
Van jongs af aan hield Kavita van sport, spel en gezelligheid. Van een balletje trappen op het voetbalveld met haar twee broers tot naar cricketwedstrijden met haar vader. En met haar moeder keek ze in de weekenden naar Bollywood-films.

“Kavita is trots op haar herkomst. Het lijden, de liefde en de kracht van haar (voor)ouders maakt haar sterk. Ook heeft zij gekozen voor migreren naar Nederland eind 1992 voor een toekomst waarin zij zichzelf zou kunnen ontwikkelen. Haar keuze voor Nederland is een van de beste beslissingen uit haar leven. Maar alsnog is ze blij dat er in Den Haag een hechte Hindostaanse gemeenschap is waar zij zich onderdeel van voelt – en die bijdraagt aan de stad waar zij wethouder van is.”